Etçil bitkiler - evde etçil çiçekler

İç mekan bitki sevenler arasında güzel orkideler veya orijinal kaktüsler üretmeyen çiçekçiler var. Yırtıcı çiçekleri tercih ederler. Etçil evcil hayvanlar, sahiplerinden özel ilgi gerektirir, zor yetiştirme koşulları ve oldukça zor bakım gerektirir.

Böcek öldürücü çiçeklerin varoluş yolu

Yerli yırtıcı bitki, sıradan bir çiçeğin kökleri tarafından topraktan çıkarılan mikro elementlerde değil, canlı böcek etinin sindiriminde yaşar. Etçil bir çiçeğe hapsolmuş böceklerin dokuları, toprakta bulunan organik ve mineral kalıntılarla aynı kimyasalları içerir.

Bitki avcısı avını yakalar

Ortak bir iç mekan çiçeği ile yırtıcı bir iç mekan bitkisi arasındaki fark, kendi gelişimi ve üremesi için gerekli olan besin maddelerini özümseme biçiminde yatmaktadır.

Bilim adamları yaklaşık 600 etobur bitki türü biliyorlar. Çoğu, mineral bakımından yoksun bir ekosistemde yaşayan çalılar veya çok yıllık otsu bitkilerdir. Anavatanlarının fakir toprakları köklerini küçültmelerine ve yaprakları böcek tuzağına dönüştürmelerine neden oldu. Sebze sularını sindirimi kolaylaştırdılar. Böylece sadece fotosentez ve güneş ışığından dolayı yaşayan ototrofik organizmalardan etobur oldular.

Yırtıcı hayvanların yaprakları üç işlevi yerine getirir: Avı yakalar ve sindirirler, etin sindirimi arasındaki dönemlerde fotosentez işlemlerini gerçekleştirirler. Protein bileşenlerinin parçalanması, bitki hücreleri tarafından üretilen sindirim enzimi pepsinin katılımıyla gerçekleşir. Proteinlerin ayrışmasından sonra oluşan mineraller, amino asitler, vitaminler ve diğer elementler bitki tarafından emilir.

Etçil ev bitkileri beslenmeye ihtiyaç duyar

Evde yırtıcı bitkiler - normal çiçeklere göre avantajları

Yerli yırtıcı organizmalar yetiştirmenin pek çok avantajı yoktur, ancak yine de şunlardır:

• Evde yaşayan böcekçil bitkilerin besleyici toprağa ihtiyacı yoktur.
• Odada uçan böcek olmayacak.
• Pencere kenarında egzotik bir çiçek gören konuklar çok sevinecek, bir endorfin akışı alacak, ruh halini ve sahibinin refahını iyileştirecek.

Aksi takdirde, yırtıcı bir çiçek, sıradan bir iç mekan evcil hayvanından daha az çaba, para ve boş zaman gerektirmez.

Bilim adamları, bazı vahşi büyüyen yırtıcı hayvanların kök sistemini geliştirebildiğini ve çevresel koşullar iyileştiğinde ototrofik beslenmeye geçebildiğini keşfettiler. Pemfigus yırtıcı bitki bu tür yeteneklere sahiptir.

Yırtıcı bir egzotik kurbanı

Ev için popüler etçil bitkiler

Evrim sürecinde, etobur çiçekler böcekleri ve küçük hayvanları kendilerine çekmenin yollarını geliştirdiler. Bunlardan başlıcaları parlak yaprak ve çiçek rengi, tatlı meyve suyu, koku.Koku, bir kişinin görüşüne göre hoş ve itici aromalara sahip olabilir. Bitki, leşle beslenen kurbanların dikkatini çekmek için insan koku alma duyusuna hoş gelmeyen kokular üretir.

Yırtıcı hayvan tuzakları, avın tuzağa düştüğünü hissetmelerini sağlayan özel uyarlamalara sahiptir. Sundews ve sinekkapanlardaki duyusal kıllar o kadar hassastır ki bitkiler yaşayan veya cansız bir kurbanın tuzağa düşüp düşmediğini anlayabilir.

Etçil sundew çiçeği duyusal tüylerle kaplıdır.

Tuzaklar mobil veya statik olabilir. Aktif avcılar - pemfigus, sinekkapan, genlisea, aldrovand - hareketli (kapanan) valflere sahiptir. Sarracenia, Zhiryanka, Nepentes, Kaliforniya Darlingtonia gibi bitkilerde tuzaklar statiktir.

Pemfigus

Pemfigus (Latince Utricularia'da), Pemphigus ailesinden bir yırtıcı cinsidir. Modern verilere göre, cins, Antarktika ve bazı izole okyanus adaları dışında, Dünya'da büyüyen 227 böcek öldürücü bitki türünü içerir. Bitkiler suda yaşar, kök sistemine sahip değildir, uzun dik gövdelere sahiptir, üzerinde kapanma kabarcıklarının bulunduğu, vanalarla kapatılan disseke yapraklarla kaplıdır. Bu kabarcıklar, cinsin ismini doğurdu.

Çiçeklenme döneminde pemfigus, üzerinde 1,5 cm uzunluğa kadar düzensiz bir şekle sahip turuncu-sarı çiçek salkımına sahip bir fırçanın oluştuğu bir pedinkül salgılar. Stamenleri ve anterleri var. Küçük meyveli tohum kabukları çiçek salkımından oluşur. Doğal koşullarda hava ve su sıcaklığının düşmesi ile pemfigus kış uykusuna geçer. Turion şeklinde kışlarlar - yaprak temelli sürgünler

Valfın sadece içeriden açılan yapısı küçük bir su böceğinin veya yavrularının tuzağın içine girmesine izin verir ancak hiçbir şekilde geri çıkamayacaktır. Kurbanın tuzağa düşmesi sadece meraktan değil. Veziküllerin dış tarafı, tatlı bir yapışkan yem maddesi salgılayan bezlerle kaplıdır. Av, pemfigusun duyu cihazlarına dokunduğunda, bir valf açma mekanizması tetiklenir.

Balonun içinde hava basıncı yok. Bir milisaniyeden daha kısa bir süre içinde, kurban, neler olduğunu anlamadan ve karşı koyamayacak şekilde su akışı ile birlikte bir baloncuğun içine çekilir. Avcı yalnızca yiyeceği sindirebilir.

Çiçek açan pemfigus

Avdan sadece sert, ince bir kabuk kalabilir. Çok fazla yiyeceğin olduğu yerlerde, kurbanların sindirilmemiş kalıntıları nedeniyle pemfigus tuzakları koyu renklidir. Bir süre sonra, kabarcıklar açma valflerini tekrar hazır konumuna getireceklerdir.

Zhiryanka

Ortak fatweed (Latin Pingucula vulgris), Puzyrchatkovy ailesinden çok yıllık bir avcıdır. Bitki bir kök sistemi, etli yaprakları, 2 ila 15 cm çapında bir rozet içinde toplanmıştır.Çiçeklenme döneminde 12 cm yüksekliğe kadar çiçek açan saplar oluşturur.Her biri 5 leylak-leylak çiçeği tek bir çiçek açar. yaprakları. Zhiryanka, su kütlelerinin kıyıları boyunca turba bataklıklarında yüksek hava ve toprak nemi olan bölgelerde büyür.

Bitki beslenme ihtiyaçlarını iki şekilde karşılar - daha az ölçüde topraktan beslenmeye bağlı olarak, büyük ölçüde böceklerin çekiciliğinden dolayı. Zhiryanka'nın yoğun, parlak salata renkli yaprakları böcekleri sadece renk ve şekil açısından değil, aynı zamanda gözenekler tarafından salgılanan şeker mukusu ile de çeker. Kurbanın tatlı nektar tarafından cezbedilen yapışması, bitkinin sindirim enzimleri üretmesi için sinyal olur.

Yapışık kurbanlarla çiçek açan şişman kadın

Küçük tatarcıklar, şekillerini değiştirmeden yaprak yüzeyinde işlenir.Yiyecekleri bu şekilde sindirmenin yolu açık sindirim olarak adlandırılır. Ancak bir böcek, yağlı yaprağına, boyutu direnmesine izin veren yaprağa yapışırsa, sindirim süreci farklı bir şekilde devam eder. Böceğin seğirmesi bitkiyi yaprak plakasını bükmeye zorlar ve yiyeceklerin yarılması, oluşan kozanın içinde gerçekleşir.

Sarracene ailesinin yırtıcıları

Sarraceniaceae ailesi, aralarında birkaç cinsi birleştirir:

• Darlingtonia (Darlingtonia), bir tür dahil - Kaliforniya Darlingtonia (D. californica);
• Sarracenia (Sarracenia), 10 tür etobur yırtıcı içerir.

Aile ayrıca yaşayan ve zaten soyu tükenmiş bitkileri birleştiren diğer cinsleri de içerir.

Sarracenia

Sarracenia, alacalı parlak renklerin uzatılmış ve genişletilmiş çiçeklerine benzeyen, kokulu sürahi şeklindeki tuzak yapraklarına sahip bitkilerdir. Yaprakların iç yüzeyinde çok sayıda sivri uçlu kıl vardır, uçları sürahiye doğru yönlendirilmiştir.

Yaprağın üst kısmı, av böcekler için bir iniş yüzeyi oluşturmak üzere kıvrılmıştır. Tuzağın içinde sıvı var. Deliğin üzerinde yaprağın bir parçası yoksa yağmur suyu olabilir. Kapalı sürahilerde sıvı bitki tarafından serbest bırakılır.

Sarracenia çalılıkları

Tuzağa düşmüş ve suda boğulmamış bir böcek dışarı çıkamaz - aşağı doğru bükülmüş keskin kıllar tarafından engellenir. Bu sırada bitki, protein bileşiklerinin ayrışması sırasında oluşan hoş olmayan kokuları emen sindirim enzimleri ve maddeler üretmeye başlar.

Bazı sarraceae türleri popüler ev bitkileridir.

Sarracenia mor

Bu türün akrabalarından farklı bir beslenme şekli vardır. Saracenia moru da kurbanları kendine çeker, ancak onları kendi başına sindiremez. Onun için, iki sivrisinek türünün larvaları bunu yapıyor, yağmur suyunda yaşıyor, mor sarracenia tuzaklarına düşüyor. Larvalar, sarraseninin avını yerler ve atık ürünlerini suya bırakarak bitkinin asimile ettiği bir besleyici çözelti oluşturur.

Sarracenia Drakula

Kışa sertlikte farklılık gösterir, -15 ° C sıcaklıkta ölmez. Bitkinin yaprakları mor renktedir. Çalı yüksekliği 50 cm'yi geçmez, saksı kapanı çapı yaklaşık 13 cm'dir Kısmi gölgede büyüyebilir ancak güneşli alanları tercih eder.

Sarracenia Drakula

Saracenia Fiona

Yaprak bitlerini, yumuşakçaları, pullu böcekleri yiyebilen bir avcıdır. Bitkinin nilüfer tuzakları başlıklarla kaplıdır, yaprakların rengi soluk yeşil, pembeden kırmızı şarabın tonlarına değişir. Bitki boyu 45 cm'yi geçmez.

Her tür sarracenia, sorumlu bakım gerektirir. Işık, nemli hava, yazın üst pansuman ve zamanında sulama olmadan bitkiler hayatta kalamaz.

Saracenia Fiona

Darlington California

Sadece nemli bataklık yamaçlarında değil, aynı zamanda yosun kaplı dağ nehirlerinin kıyısında da yetişir. Habitatın yanında bir rezervuar varsa gölgede büyür. Doğal yaşam alanı - Kuzey Kaliforniya'dan Amerika Birleşik Devletleri'nde güney Oregon ve Seattle'a kadar. Nesli tükenmekte olan bir bitki olarak yerel yasalarla korunmaktadır.

Uzun saplardaki yapraklar kahverengi-yeşil sürahiler oluşturur. Tuzağın girişinde, av böcekleri için bir büyüme var. Tuzaklar delikleriyle yukarı doğru yönlendirilir. Yaprakların rengi düzensizdir, bazı yerlerde şeffaf görünürler. Kaliforniyalı Darlingtonia, potansiyel avın dikkatini çekmeyen kırmızı-kahverengi renkteki küçük çiçeklerle çiçek açar.

Darlington California

Evde etçil bitkilerin bakımı

Etçil bitkiler, ev çiçek koleksiyonlarında giderek daha popüler hale geliyor. Bazen nasıl tutulacaklarını düşünmeden edinilirler.Ne de olsa, yırtıcı bir evcil hayvan için canlı yiyecek yakalamak her zaman mümkün değildir, ne sürecin okunan açıklamaları ne de izlenen videolar yardımcı olur - deneyim ve arzu gereklidir. Yırtıcı çiçekleri beslemenin yanı sıra, yetiştiriciliği için gerekli diğer koşullarla ilgili sorunlar ortaya çıkabilir.

İçerik sıcaklığı

Belirli bir çiçeğin saklanması gereken sıcaklık hakkında, satın almadan önce uzmanlara veya internette sormanız gerekir. Bazılarının beslenmeden kışlık bir dinlenme dönemine ve 10-12 ° C ortam sıcaklığında sık sık sulamaya ihtiyacı vardır. Sonuçta, bir sinekkapan tüm yıl boyunca yaz sıcaklıklarında kalmaya zorlanırsa, 2 yıl bu kadar yoğun bir yaşamın ardından ölecektir.

Sinekkapan bitkisi

Nem ve toprak bileşimi, sulama

Bataklık etçil bitkileri, asitliği artmış, tükenmiş toprağa ihtiyaç duyar. Onlar için substrat, turba, hindistancevizi lifi, perlit veya vermikülit, kum karışımından hazırlanabilir.

Sulama tesisleri, mineral tuzlar ve katı kalıntılar içermeyen su ile yapılır. Damıtılmış su, eriyen su veya yağmur suyu olabilir. Toprak düzenli olarak nemlendirilir ancak taşmasına izin verilmez. Alt tavadan sulama yapılırken, toprak tamamen doygun hale geldikten 2 saat sonra su çıkarılır.

Bir çiçek için aydınlatma ve yer seçimi

Yırtıcı hayvanların barındırılacağı oda her zaman yüksek nem oranına sahip olmalıdır. Ek olarak, bitkilerin iyi aydınlatmaya ihtiyacı vardır, ancak gün ortası sıcağında doğrudan güneş ışığında yanabilirler. Şu anda avcıların gölgelenmesi tavsiye edilir. Işık eksikliği, yaprakların dekoratif etkisini azaltabilir; ışık olmadan, belirli bir türe özgü parlak renklere sahip olmazlar.

Çeşitli avcıların tuzakları

Yırtıcı bir çiçek nasıl beslenir

Bitkiler canlı proteinli besinlerle beslenir. Kış için böcek cesetlerini depolamıyorlar. Bir tuzakta yatan hareketsiz bir böcek, çürümesine ve ardından ölümüne yol açacaktır.

Kışın etçil bitkiler topraktaki besinlerle idare eder. Sonbaharın sonlarında, tüm melekler uykuya daldığında, bitkiler serin bir odaya alınır veya buzdolabının üst rafına yerleştirilir. Bundan önce, karmaşık bir mineral gübre ilavesiyle bol miktarda sulama yapılır.

Aktif avcıları canlı böceklerle beslemek oldukça egzotik bir faaliyettir. Ancak, açlık grevi gibi aşırı beslenmenin bitkilere ihtiyacı yoktur. Küçük çiçekler için ayda 3 sinek veya örümcek yeterli olur, daha büyük bitkiler 5 parça beslenebilir. haşarat.

Evdeki otsu çiçekli avcılar büyüleyici ve bilgilendiricidir. Asıl mesele onları aşırı sevginizle veya yetersiz dikkatinizle mahvetmek değil.